JAMPE HIRUP

Ulah Cicing
Sabab jalmi diciptakeun lain keur sina cicing, tapi sina gerak, sina gawe. Manusia keur nyumponan sagala pangabutuh hirupna wajib ikhtiar, wajib usaha. Lain kudu cicing di imah. Tapi, kudu kaluar ti imah. Muslim mah kudu gerak hirupna produktif ku amal soleh.

Kasibukan, kariweuh teh keur tabungan atawa sisimpenan nalika diri pinanggih takdir kudu gering atawa cape. Naon ibadah nu sok dilakukeun na mangsa keur sehat, tetep dicatet dipigawe padahal jalmana keur gering.

Ulah Ngedul
Sabab ngedul lain ajaran Islam. Isllam teu ngajarkeun sangkan umatna ngedul digawe jeung ibadah. Islam justru ngajarkeun sangkan hiji muslim salamina milampah amal soleh. Rasulullah Saw malahan mekelan ka umatna sangkan ngado'a dijauhkeun tina sifat ngedul atawa horean migawe hal hade. Dunya mah tempat gawe, tempat amal lain tempat cicing atawa ulin. Teu pantes hiji muslim ngan saukur dahar, modol jeung ulin. Teu daek migawe amal soleh atawa teu daek digawe.

Ulah Carekeun
Lakukeun nu alus ceuk Allah jeung ceuk manusa, tanwande hirup moal loba nu nyarekan. Lakukeun hal-hal positif nu gede mangfaatna keur diri jeung keur batur. Jauhan perilaku anu goreng nu matak rugi diri jeung batur. Sing inget yen hirup di dunya teh sakeudeung pisan, bakal datang maot. Jalma mah kudu hideng migawe pawean nu hade. Ulah kudu loba dititah jeung kudu loba dicarek.

Ulah Putus Asa
Mun aya maksud nu can laksana sapaneja, mun aya cita-cita nu can ngawujud. Mun boda udagan nu can kahontal. Poma ulah rek putus asa. Keureuyeuhkeun terus. Maju terus. Usaha terus. Keun we bab hasil mah pasrahkeun ka Gusti Allah. Manusa mah ngan saukur darma usaha jeung ikhtiar. Tawakal we ka Anjeunna. Allah nu bakal nakdirkeun takdir nu panghadena keur manusa. Geus ikhtiar barengan ku do'a.